Najczęstsze choroby nerek

Choroby nerek najczęściej objawiają się bólem w cewce moczowej i w okolicy lędźwiowej podczas oddawania moczu, bólem poniżej żeber, odczuwanym przy poruszaniu się oraz opuchlizną wokół oczu, na rękach i nogach. Jeśli twój mocz ma ciemny kolor, jest mętny i wydziela charakterystyczny zapach amoniaku również oznaczać to będzie problem z nerkami. Do najczęściej występujących chorób nerek należą:

• kłębuszkowe zapalenie nerek,
• niewydolność nerek,
• nefropatia cukrzycowa,
• zapalenie układu moczowego,
• kamica nerkowa.

Przyjrzyjmy się im bliżej.

Czym jest kłębuszkowe zapalenie nerek?

Kłębuszkowe zapalenie nerek polega na wystąpieniu w kłębuszkach nerkowych stanu zapalanego. Może mieć przebieg ostry lub łagodny. Nieleczone prowadzi do zwłóknienia kłębuszków. Zapalenie pojawia się przede wszystkim po przebytych infekcjach wirusowych lub bakteryjnych gardła oraz po zakażeniach skórnych. Choroba jest skutkiem wzmożonej walki organizmu z paciorkowcami, pneumokokami oraz gronkowcami, i szczególnie często atakuje dzieci, ze względu na niedojrzałość ich układu odpornościowego.

W przypadku ostrego przebiegu kłębuszkowego zapalenia nerek zaobserwować można między innymi zmianę barwy moczu na różową, czerwoną lub brunatną, ból nerek, brak apetytu, obrzęk twarzy i stóp, nadciśnienie i gorączkę. Należy również pamiętać, że zbyt duża ilość uszkodzonych kłębuszków może prowadzić do zapalenia nerek, którego następstwem może być niewydolność nerek. Wówczas konieczna będzie dializoterapia.

Niewydolność nerek bez tajemnic

Niewydolność nerek najczęściej wymaga leczenia nerkozastępczego, czyli dializ lub przeszczepu nerek, jest ona bowiem upośledzeniem czynności narządu. Nerki stopniowo przestają filtrować krew, co sprawia, że wydalana jest zbyt mała ilość wody a w organizmie gromadzą się coraz większe ilości toksyn oraz produktów przemiany materii. Istnieją dwa rodzaje niewydolności:

• ostra,
• przewlekła. 

Ostra niewydolność nerek wynika z innych chorób lub urazów mechanicznych i objawia się biegunką, odwodnieniem, nudnościami, wymiotami oraz krwotokami.

Z kolei niewydolność przewlekła przez lata może nie dawać żadnych objawów. Przewlekła niewydolność rzadko jest wykrywana we wczesnym stadium, ze względu na brak dolegliwości bólowych, a dopiero w stadium zaawansowanym, gdy w grę wchodzi już tylko dializoterapia lub nerka zastępcza. Jedynymi objawami niewydolności nerek są nawracające i uporczywe zakażania dróg moczowych, a także bezsenność, zmęczenie, uczucie wyczerpania, problemy z pamięcią i koncentracją oraz ze suchą i swędzącą skórą.

Na czym polega nefropatia cukrzycowa?

Nefropatia cukrzycowa, czyli powikłanie cukrzycy, również prowadzi do niewydolności nerek, rozwijającego się w wyniku przewlekłej hiperglikemii. Występuje u około 30% chorych na cukrzycę i jest wynikiem, oprócz hiperglikemii, również nadciśnienia tętniczego, zaburzeń lipidowych, palenia papierosów oraz nadmiaru białka i soli w diecie. Objawem nefropatii cukrzycowej jest zwiększone wydalanie albumin z moczem, upośledzenie czynności wydalniczej oraz podwyższone ciśnienie.

W ostatnich stadiach choroby obserwuje się również ogólne osłabienie, szybkie męczenie się, obrzęki oraz szaroziemiste zabarwienie skóry. Aby spowolnić rozwój choroby należy zmniejszyć ciśnienie tętnicze i poziom cukru we krwi, a także zmniejszyć masę ciała, ograniczyć spożycie soli kuchennej oraz alkoholu, a także zwiększyć aktywność fizyczną.

Popularne zapalenie układu moczowego

Do najczęściej diagnozowanych chorób nerek należy zapalenie układu moczowego, którego objawami są zwiększona częstotliwość oddawania moczu i szczypanie w okolicach cewki moczowej. Wywoływane jest przez bakterie, przedostające się do dróg moczowych przez cewkę moczową, krew lub limfę. Wyróżnia się objawowe lub  bezobjawowe zakażenie układu moczowego, nawracające oraz powikłane.

Do objawów zapalenia należy, oprócz problemów z oddawaniem moczu, gorączka, dreszcze, bolesność okolicy lędźwiowej, bóle brzucha, nerek, mięśni, bóle głowy, nudności i wymioty. W trakcie zapalenia układu moczowego należy przyjmować odpowiednią ilości płynów, regularnie i często opróżniać pęcherz moczowy, a także stosować lekkostrawną dietę. Stosuje się również leczenie farmakologiczne oraz leki przeciwbólowe.